Kleur als verbinder

Speciaal naar beneden komen om te kijken wat we maken.

Weinig argumenten heb ik nodig om kunst te maken. Geef me een kwast, verf en een leeg canvas en ik ga aan de slag. Of een elektriciteitskastje, dat telt ook.

In de wijk waar Myrrhe, mijn partner in crime, woont zijn canvassen, hierna elektriciteitskastjes te noemen. Oh en als we er toch zijn, ook nog wel een stuk of twee saaie brugleuningen. Gemeente Delft was het er mee eens, dat kon wel een opkapbeurt gebruiken.

NL Doet in maart 2024 was in Delft de aanleider om te starten met schoonmaken van de kastjes en bruggen met de buurtbewoners. We wisten toen nog niet dat de hele zomer en begin van de herfst dit ons buitendecor zou blijven en ik geen kledingstuk meer in de kast had hangen zonder verfvlekken.

Een prijsvraag onder de jeugdige buurtbewoners zorgde voor ontwerpen voor twee kastjes. Zo schilderde ik het kasteel van Tess haar dromen en het boek met vlinders van buurmeisje Lot. De andere ontwerpen mochten een link met de buurt krijgen. Van Foreest (leermomentje voor mij: dit was de dokter van Willem van Oranje) Meisje met de parel bij Buurtcentrum de Parel en het straatje van Vermeer bij de Vermeertoren.

Je kunt alles nog bekijken aan de Foreestweg in Delft. Een route van het ene naar het andere kunstwerk met uw gids domine Fred, dat zou nog leuker zijn. Als bewoner en bewonderaar kwam Fred ook vaak even koffie brengen met zijn thermosflesje en koekjes op de fiets.

Die zomer was het nat en af en toe flink heet. Daarom heen konden we door met ons buitenkunstwerk. We namen broodjes en thee mee of verwende onszelf met een tosti van de plaatselijke kroeg. Een ijsje toe is ook leuk, zeker als je dat krijgt van een mevrouw die ons 'zo goed bezig! vond zijn.

De mevrouw', die vanuit haar huiskamer op 10 hoog kon zien dat er iets gaande was op de brug kwam met haar rollator en zuurstoftank toch even kletsen over die vrolijke kleuren. Kletsen over de buurt, kletsen over het leven, kletsen om het kletsen, we deden het allemaal met iedereen die er zin in had.

Muziek hadden we ook altijd aan. Gezellig op de hoek van de straat schilderen en meezingen met franse chansons, ik hou er van. Ook dat gaf vaak aanleiding tot gesprek.

Herinnert u zich deze nog..nog...nog?

Het was niet zomaar samen buiten schilderen in 2024 aan de Foreestweg. Het was samen buiten schilderen, kletsen, lachen, luisteren, zingen en al die dingen meer. Ik zeg dit jaar weer een nieuwe wijk.